cadeautjes

Omdat we vandaag even de gelegenheid hadden om eens wat inkopen te doen sans dochter, hebben we daar ook dankbaar gebruik van gemaakt.
We hebben al iets voor onze goedheilig man ingeslagen, omdat we daar over anderhalve maand als hij komt toch wat minder tijd / cash voor zullen hebben. Maar behalve onze boodschappen voor de Bert (zoals ons code woord is voor die tijd van het jaar) hebben we ook cadeautjes voor Elora voor het vliegtuig gekocht. Zoethoudertjes in de vorm van zoetige beestjes met naargeestig grote ogen en improportioneel grote hoofdjes (littlest pet shop of zo iets dergelijks) en een gezellige my little pony. Van die heerlijke presentjes die 90% verpakking zijn en de daadwerkelijke speeltjes bijna in een luciferdoosje op te bergen zijn. Zo heeft Elora het gevoel erg verwend te worden met redelijk volumineuze cadeau's, terwijl we in werkelijkheid maar weinig meenemen. Als de verpakkingen dan ook vakkundig worden gedeponeerd houden we lekker veel kofferruimte over voor de terugreis.

Ik houd voet bij stuk dat omkopen een goede manier is van afleiding in een vliegtuig. Pedagogiek kan me momenteel aan bepaalde delen van mijn anatomie oxideren. Die lange vluchten... pffft, ik blijf het niets vinden. Maar hoera, want Martinair is er in ieder geval nog voor onze reis (zo ver ik weet) en wij houden gewoon onze comfort class. Geen smurfen-knieen voor moeders deze reis.

Toch heb ik stiekem ook wel zin in de reis. Ik vind het zo heerlijk om straks met mijn koffertjes naar Schiphol te reizen en daar vervolgens vol spanning te wachten tot het eindelijk tijd is om te vliegen. Nu moet ik wel zeggen dat ik het vliegveld in London toch wel een stuk spannender vond dan dat op schiphol. Maar dat komt ook omdat het iets meer winkeltjes (met oa dvd's en boeken) in mijn smaak zijn. De boekenwinkel met voornamelijk tijdschriften op Schiphol word ik niet echt warm of koud van.

Ondanks dat de reis mij iets te lang is, vind ik het wel heerlijk om te mogen beginnen aan een vakantie. Nog 65 dagen!!

Dagje schiphol

"Kijk en in dat gebouw werkt pappa", vertelt Daan trots aan Elora terwijl we langs het transavia gebouw rijden. Vlak boven ons hoofd vliegt een vliegtuig erg laag over om te kunnen landen. Wat een bijzonder gezicht is dit toch.

Wij gaan graag af en toe een dagje naar Schiphol. Vliegtuigen kijken en een lekkere ice-frappucino drinken bij de star bucks. Niet zo lekker als die in Amerika, maar toch het geeft je even het gevoel dat je op vakantie gaat.

"Hey, mamma!" roept Elora opgewonden als we uit de lift van de parkeergarage stappen, "Dit ken ik! Hier gaan we ook naar toe als we op vakantie gaan!". Ja dat heeft ze goed onthouden. Als we naar boven gaan om de vliegtuigen te kunnen bekijken spreekt ze een vader en zijn dochtertje die iets jonger is dan Elora aan. "Wij gaan bijna op vakantie", vertelt Elora trots, "Dan gaan we naar Disney World" een tikkeltje teleurgesteld zegt ze: "Maar we gaan niet meer naar de Disney cruise". De arme man begrijpt er niets van maar knikt bemoedigend. De cruise staat Elora het meeste bij al herinnert ze zich wel nog dingen uit Disney World. Van het spookhuis weet ze de "kiekeboe's" nog (die hebben we maar even kiekeboe's genoemd want ze lieten ons een beetje schrikken en zo waren ze minder eng).

Elora is ook erg enthousiast that ze dit keer in Splash mountain mag, al weet ze niet wat dat is. Gewoon omdat ze Daan en mij heeft horen praten. We hebben er allemaal zin in! nog 73 dagen!!

Formulieren blues

Mijn hart begon sneller te kloppen toen ik mijn email opende en daar een mailtje van Martinair in vond. "Wijziging van uw vluchtschema" prijkte de titel van de email. Daan had net verkondigd dat Martinair binnenkort geen passagiersvluchten meer zou gaan doen... "Het zou toch niet???" dacht ik een klein beetje paniekerig... de comfortclass stoelen leken me al aan mijn neus voorbij te gaan.

Huiverig opende ik het mailtje en.... ik kon weer opgelucht aden te halen, niets aan de hand de vluchttijden waren alleen maar veranderd en niet eens heel veel... 20 minuten maar! En nog in ons voordeel ook, want we mogen zo waar 20 minuutjes eerder vertrekken. Altijd goed toch?

Waar ik wel helemaal kierewiet van word zijn de formulieren die ik moet invullen voor deze reis. We hebben er dit keer weer een nieuwe bij, naast de Esta hebben we nu ook de IPA! Ja ja, zo gaat dat. Voordat we met onze poezelige voetjes de tere Amerikaanse bodem mogen betreden moeten we eerst ons levensverhaal in drievoud in leveren bij de vrolijke douaniers. Waarom ze het niet gewoon op 1 velletje kunnen lezen is mij een raadsel. Misschien geloven ze dat terroristen gedemotiveerd raken van al dat schrijven. Of misschien is de nieuwste theorie dat de terroristen allemaal analfabeet zijn en dat we ze er zo tussen uit kunnen plukken.

Maar goed, waarom klagen over dingen die je toch niet kan veranderen. Dus we hebben weer een nieuw briefje uit te printen (tja we krijgen niet alleen meer papierwerk, maar we mogen dit ook steeds meer uit onze eigen zakjes gaan betalen)

Ik ben al lang blij dat we gewoon braaf op 30 november gaan vliegen, en nog blijer dat we nu om 14:40 gaan vertrekken (scheelt ook weer in hoe laat we aankomen)

Wenslijsten toetjes en andere dingen

"En in Disney World krijg ik iedere dag 2 ijsjes", verteld Elora trots aan een dankbaar publiek van 3 jarigen. Ze heeft mij horen praten over de toetjes die bij de diningplan horen. Daan en ik hadden het over de overdreven hoeveelheid toetjes die bij de diningplan horen en dat we waarschijnlijk gebruik zouden maken van de doggybags. Elora heeft hier hele andere ideeen over.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het wel heel erg leuk vind dat we voor het eerst echt alleen met ons gezinnetje op vakantie gaan. Het is altijd wel heel gezellig met andere mensen erbij, maar tegelijkertijd is het ook wel lekker om eens in je eigen ritme te zijn en geen rekening met anderen te hoeven houden. Ik weet niet zeker of Gerard mee gaat, maar als hij gaat, dan is hij heel zelfstandig en kunnen wij gewoon lekker ons ding doen. Ik verheug me echt op deze vakantie en ook op de tijd die ik lekker met mijn gezinnetje kan doorbrengen.

Vorig jaar was ik veel duidelijker in het maken van mijn rooster. Momenteel gooi ik het geloof ik iedere twee dagen weer om. Ondanks dat ik erg blij met onze keuze van het Magic Your Way Disney pakket ben (Ik denk namelijk echt dat het ons heel veel geld gaat schelen) mis ik de vrijheid van de ultimate tickets wel. Maar goed, je kan niet alles hebben.

Ook mijn keuzes voor restaurants blijf ik telkens omgooien. Ben ook zo makkelijk te beinvloeden, als ik ergens weer een goed review over gelezen heb, dan gooi ik de hele boel weer om. Er zijn een paar must do's deze vakantie. Ik hoop dat de restaurants waar we zo gek van waren vorig jaar, nog steeds zo leuk zijn.

Elora is druk bezig met haar wenslijst voor kerstmis... ik geloof dat ik maar een tweede hypotheek moet afsluiten als ik dat zo allemaal aan moet horen. Volgens mij gelooft Elora dat Disney World een magisch land is waar alles te verkrijgen is.

Volgend jaar hebben we het helemaal geweldig, dan vliegen we met IPB plaatsen en gaat ons dat heel veel geld schelen. Wel een luxe nu dat Daan bij Transavia werkt. Of we volgend jaar weer naar Florida gaan? Nee, ik denk het niet, ik denk dat we daar weer een jaartje of wat voor over gaan slaan (maar niet te veel jaartjes want het blijft leuk) maar het is ook wel eens leuk om weer andere plekken van de wereld te zien.

Voorlopig kijken we met smart uit naar 30 November!