10 December (dag 11)

Vroeg opstaan word wel steeds moeilijker. Daan en Elora hebben de hele nacht luidruchtig om bedruimte en om dekens liggen vechten, dus ik heb ook wakker gelegen. Niet alleen door de vage gesprekken die ze hadden over knuffels die wel of geen ruimte nodig hadden, maar stiekem beginnen mijn blaren ook erg op te spelen. Met spelden ben ik ze gisterenavond te lijf gegaan, maar het doet nog steeds pijn. Wat is het toch met die blaren? Ze zijn me deze reis in ieder geval de eerste week bespaard gebleven ;)

“Gaan we wel of niet naar de MK?” vroeg ik vanochtend terwijl ik al door mijn rooster aan het bladeren was om het eventueel om te zetten. Maar manlief en dochterlief hadden toch wel zin, dus iedereen werd aan gekleed en we sjokten naar het hoofdgebouw voor een ontbijt. Het plan was om naar Rapunzel te gaan vandaag en al had ze hem al 2x aan gehad, Elora mocht toch nog een keer haar Rapunzel jurk aan. Ik hoor mijn moeder al in mijn achterhoofd fluisteren dat we zo wel heel veel dezelfde foto’s zullen krijgen, maar we zijn er achteraf heel blij mee. De Rapunzel jurk is hier erg zeldzaam en Elora krijgt er heel veel aandacht mee van de prinsessen en dus ook van Rapunzel, maar daarover straks later.

Het begon een beetje vaag, want de Monorail deed het niet. We werden naar bussen geleid en toen weer naar een hele andere bussen standplaats, omdat… ik weet het eigenlijk niet… het was raar en er werd niet gecommuniceerd. Het is geen disney als niet moet lopen of wachten, dus we namen het maar voor lief. De bus was overvol en ook hier werden we weer geconfronteerd met de typische mentaliteit. Ten eerste viel het ons op dat de mensen die achter ons stonden ineens eerder de bus in waren, niemand liep naar achteren door, wat toch duidelijk gevraagd was en iedereen ging gelijk op een lekker plekje dicht bij de deur zitten. Er waren mensen die het belangrijk vonden dat hun tas een eigen zitplaats kreeg, terwijl er veel mensen stonden. Voor oudere mensen word hier niet opgestaan. Alleen een heel aardig Aziatisch uitziend gezin bood andere mensen (waaronder ons trouwens) een plaatsje aan. Kijk, manieren zijn toch wel prettig maar die zijn hier niet altijd te vinden. We werden ook bijna omver geduwd door de zittende mensen die toch wel vonden dat zij het eerst de bus uitmochten. Het blijft een beetje ergerlijk, maar goed, al snel stonden we voor de Magic Kingdom en waren we aan het genieten van de aankomst van de trein volgeladen met Disney magie. Helemaal leuk dus.

Fantasy land was heel rustig en we konden zo overal doorlopen. De grote hebben we gedaan, Peter Pan, Snow White en Winnie the Pooh. De laatste heeft een heel nieuw speeltuintje in de wachtrij en we hadden de grootste pret met de gophers. Deze moesten we dus ook even twee keer doen, tot het grote genot van Elora.

Inmiddels was het 9:35 en het leek ons wijs om zoetjes aan naar de wachtrij van Rapunzel te lopen. Lekker op tijd, dachten wij…. NIET DUS! Wij waren nr 92 in de lange wachtrij en toen we eindelijk een beetje aan de voorkant kwamen kregen we te horen dat wij de eerste van de 11:00 show zouden zijn. We hebben toch maar gewacht en gewacht en gewacht. Er stonden gelukkig gezellige mensen in de rij en we hebben heerlijk staan beppen. Maar het was lang en onze voeten deden erg zeer. Wat wel een voordeel was, we zaten nu bij de eerste lading mensen en dat betekende dat Elora mee mocht doen aan het rondedansje en de kleurplaten en dat was heel erg leuk. Rapunzel kwam met haar beau Flynn Rider naar buiten en ging met de kinderen dansen. Ik heb niet veel foto’s, want ik heb gefilmd met mijn fototoestel, maar de mijnheer van de fotopass heeft ook wat foto’s gemaakt. (We zijn trouwens best braaf met onze fotopass en maken er dankbaar gebruik van) Elora was het enige meisje met een Rapunzel jurk en hierdoor kreeg ze veel aandacht van zowel Flynn als Rapunzel zelf. Ze mocht ook aan de hand van Rapunzel dansen en we hadden echt het gevoel dat bij het foto’s maken, ze net iets meer tijd voor mijn meisje namen. Het was zo leuk om te zien en Elora was dolgelukkig. Ze is zo trots op haar Rapunzel jurk. Mamma en Pappa moesten in de rij staan terwijl ons kind met de Prinses en Prins aan het dansen was (en natuurlijk waren er weer een aantal mensen snel naar voren gesneakt toen het touw van de grove open ging, maar goed, ik moet het maar accepteren en er niet meer over mopperen) Gelukkig stonden we nog wel redelijk vooraan. Elora dacht even dat ze niet meer op de foto mocht met Rapunzel, toen ze door een castmember naar de rij werd ‘opgejaagd’, ze gaf de man dan ook echt het boze oog (ik heb haar geloof ik nog nooit zo boos naar een vreemde zien kijken, meestal is deze blik voor haar ouders gereserveerd en ik moet eerlijk bekennen dat ik er een beetje om moest lachen) Toen ik haar vroeg waarom ze zo boos keek (de arme man had het niet eens door trouwens) vertelde ze dat ze zo graag op de foto wilde met Rapunzel. Wij hadden inmiddels al anderhalf uur staan wachten, dus ik verzekerde haar dat we niet weg gingen zonder foto. Het was leuk en het was echt het wachten waard… maar ik ga deze vakantie niet weer zo lang in de rij voor een foto. Dit was een uitzondering omdat Elora Rapunzel echt de aller leukste vindt momenteel en we heel graag haar handtekening wilden hebben.

 

We hadden honger en wisten een mooi plekje op Mainstreet in het zonnetje te bemachtigen. Ons eerste terras in het zonnetje deze vakantie. Het weer is al een stuk beter, al is de wind nog erg koud. Echt helemaal zomers is het dus niet, maar meer een soort van onvoorspelbare lente dag. Het kan van het ene moment van heet naar koud gaan en omgekeerd. Bij Mainstreet Bakery haalde Daan wat heerlijkheden en we hebben zitten smikkelen. Om 14:30 waren we pas weer terug op de kamer. Helemaal gesloopt maar wel voldaan. Het is hier heel erg leuk, al merken we wel dat iedere dag een beetje zwaarder wordt.

Het was moeilijk om Elora om 17:30 wakker te krijgen (maar goed dat we morgen een rust dagje hebben) Ze kwam ook niet helemaal ongekreukeld uit haar slaapje en het duurde even voor ze weer vrolijk was. Maar eenmaal in de  auto zong ze zelfverzonnen liedjes over eten met prinsessen. Ze was er weer helemaal klaar voor.

1900 PF ging iets sneller dan vorig jaar, maar het blijft een super leuke eetervaring. Dit ook met name omdat de characters echt even persoonlijke tijd voor je nemen. Elora was in de zevende hemel. Anastasia was echt een popje, dat had zo een prinsesje kunnen zijn en ze was zo ontzettend lief met Elora. De prins was werkelijk weer galant en Elora ging er spontaan van blozen. Ze is toch nog een beetje verliefd op de prins. En we hadden weer een cinderella die helemaal weg van Elora was. Ze zocht haar ook echt op tijdens de avond en kwam haar speciaal halen voor het dansen. Elora was ook het enige kindje die met haar gedanst heeft die ronde. Het was zo vertederend dat ik stiekem een beetje volliep. Wat ben ik toch een emotionele moeder af en toe. Elora straalde helemaal. Drizella was het grappigst en Lady Tremaine was het kortst en het strengst maar het was weer een geslaagde avond.