De nacht is goed verlopen met Elora en om 5:00 ben ik gewoon weer wakker. Laat ik dit ritme nu maar gewoon aanhouden, scheelt straks thuis weer lijkt me. Geen nare zieke incidenten, het lijkt een 24 uurs virusje geweest te zijn. Elora heeft als een blok geslapen en ik ook, alleen Daan lijkt nu wat minder goed door de nacht heen gekomen te zijn. Ik stel voor dat hij lekker thuis blijft, want vandaag staat Animal Kingdom voor de laatste keer op het rooster. Daan wil hier niets van weten en rolt kuchend zijn bed uit.
Eerst moeten we even uitchecken. Ik maak me nog even zorgen omdat ik geen voucher heb voor de laatste 4 nachten. Oh oh, wat als we straks niet kunnen inchecken. Gelukkig bedenk ik me dat pas nu en scheelt het me weer een nacht piekeren.
We melden ons bij de balie en gaan braaf in de rij staan. Er zitten drie dames achter de balie, waar de meesten niet echt gezellig kijken. Een is niet met een klant bezig en wij proberen oog contact te krijgen om te kijken of we naar voren kunnen lopen. Maar het contact krijgen we niet en we gaan er vanuit dat de nors uitziende dame druk bezig is. We komen bij de dame terecht die ons de eerste keer heeft ingecheckt. Ze herkent ons niet, maar wel onze credit card (er staat een foto van Elora op als bijna 2 jarige) en is wel vriendelijk. Het duurt even maar dan zijn we in en uit gecheckt. We hebben alleen vandaag nog om onze diningplan punten op te maken. We komen er achter dat we nog 13 QS menu’s hebben (yikes) en nog 18 snacks. Vandaag hebben we een missie dus. Tot onze verbazing hebben we ook teveel betaald voor ons hotel en staat er 100 dollar credit op onze kaart. Dat komt mooi uit, want er moeten mutsen en wanten besteld worden. Het blijft hier vriezen en we beginnen allemaal goed verkouden te worden. Daan klaagt al over keel en oorpijn en ook ik heb er een beetje last van. Goed inpakken dus.
Na de incheck lopen we naar het winkeltje en bekijken de opties. Niets in Elora haar maat en ik vind alles saai. Dan kijken we maar even in de parken. Daan koopt een zwarte muts en handschoenen met een subtiele mickey erop en voor mij een paar zwarte handschoenen en ik koop een bedeltje voor May-Britt. Dan gaan we wat ontbijten bij Everything Pop en nemen ons voor dat dit het laatste ontbijt hier is. Het is lekker hoor, maar na 2 weken hebben we het wel een beetje gezien hier en wordt het eten erg eentonig. Voor Elora kopen we 5 pez dispensers van de snack points, met verschillende prinsessen erop. Ze speelt er zo leuk mee en we moeten de snackpoints opmaken. Nog even wat koekjes en muslirepen en er zijn al weer 8 punten van onze kaart af.
Op naar Animal Kingdom. Het is beter weer dan gisteren, maar het is nog steeds vreselijk koud. Ik heb Elora met een hemd, een tshirt, een shirt met lange mouwen, een dunne trui en een dikke trui aangekleed en daarover haar jas en nog steeds klaagt ze van de kou. Bij het winkeltje voor het park kopen we een gave muts voor haar, het hoofd van Dale. Van de bovenkant is het net of we een knuffeldier bij ons hebben en ik merk dat weer veel mensen Elora nakijken. Ze krijgt ook veel complimenten en ze geniet ervan. Dat krijgt ze hier sowieso, veel mensen spreken haar ook vaak aan dat ze er zo mooi uit ziet en mensen vinden het zo grappig dat ze half Nederlands en half Engels praat.
Bij de ingang komen we erachter dat de dame van Pop onze kaartjes dus niet heeft overgezet naar de nieuwe roomkeys. Het is maar goed dat we de oude nog bij ons hebben, anders hadden we een probleem gehad. Wat een gedoe zeg, de service is heel erg ondisney bij Pop en dat blijven we jammer vinden. De diningplan en kaartje staan op onze oude passen, de roomkeys op de nieuwe. Maar goed, we accepteren het gewoon. We kunnen in ieder geval nu (eindelijk na 5 pogingen en 14 dagen) op onze roomkeys chargen. Dat is toch al weer wat
We beginnen met de safari waar we allemaal, ondanks de bittere kou, erg van genieten. Daarna gaan we terug naar Dinoland. Ik merk aan Elora dat ze moe is en ze is wat dwars. Niet heel erg vervelend, maar ze probeert gewoon een beetje haar zin door te drijven. Ze is er van overtuigd dat ze de Finding Nemo show vorig jaar niet leuk vond en ze probeert mij over te halen om naar Dinosaur te gaan. Nee, ik wil eerst de show zien. Toch geniet ons meisje van de show, maar ze zoekt wel een beetje ruzie met me. Dit doet ze zo subtiel dat ik het eigenlijk pas door heb als ik een beetje geërgerd ben. We praten het uit en besluiten nog de dag nog even gezellig te maken, maar ik begin wel gewoon te merken dat we allemaal wat moe en wat licht gevoeliger zijn.
Plots vind Elora Dinosaur eng en zit ze met haar hoofd in mijn jas. Ik snap er niets van, de vorige keer genoot ze nog zo. Ik denk dat het juist enger is als je weet wat er aan komt. Als we eruit stappen wil ze nog een keer. Maar ik weiger dit, want ten eerste zag ik dat ze het echt een beetje eng vond en ten tweede is het drukker in het park vandaag en moeten we dan weer in de rij staan.
Dit jaar is het duidelijk drukker dan vorig jaar. Zelfs met dit rotweer. Er zijn vooral erg veel studenten in deze weken op een soort schoolreis. We hebben nog niet heel veel lange wachttijden gehad en de lange wachttijden die we hadden hebben we met een fastpass opgelost. Maar toch merk je het aan de drommen mensen in het park.
We besluiten na Dinosaur naar downtown disney te gaan voor de lunch. Bij de earl halen we 5 verschillende broodjes om te proeven (waar de helft van weg wordt gegooid omdat het gewoon veel te veel was, maar wat wel lekker was om een keer te mogen proeven) zodat we weer 5 QS punten kwijt zijn. We halen lang houdbare snacks zodat we de laatste 4 dagen nog lekker wat dingen op de kamer hebben liggen. 2x eten per dag is hier genoeg met al die snacks die we hebben. Daarna gaan we nog even naar goofy’s company om nog meer snackpoints op te maken, maar hier spenderen we er maar 3. We zijn niet zo weg van het Amerikaanse snoep. Once upon a toy krijgt ook een bezoekje en Elora troggelt een set badspeeltjes van Starwars bij haar vader af. Mamma vindt het gaaf dat Elora zo onder de indruk is van Yoda en van Light Sabers en ik koop nog een gaaf tshirt voor haar en wat voorleesboeken (een met meelees cd) Het is hier ook zoveel goedkoper dan thuis (ja ja, zelfs in de parken)
Dan gaan we naar huis en na wat spelen leggen we Elora op bed. Ik gebruik de slaapuurtjes om te lezen, maar Daan gaat ook even tukken. Om 18:00 porren we Elora wakker om naar Ohana’s te gaan. Het weer is wat milder geworden, maar ik neem geen risico’s een geef haar ondanks het jurkje dat ik haar aantrek, veel lagen aan. Het is jammer dat ik een broek onder het jurkje moet aantrekken, maar ze ziet er schattig uit.
Onze afspraak bij Ohana’s is om 20:40 maar we krijgen te horen dat de afspraken al 20 minuten achterliggen. Wij zijn een kwartier te vroeg en vrezen het ergste. Met de mensen bij de balie maken we een dolletje en we gaan gezellig nog even het Polynesian resort bewonderen. Tot onze verbazing gaat onze pager om 20:35 af. HUH? En dat terwijl al die mensen zitten te wachten? Dus vrolijk gaan we aan een tafeltje zitten met een redelijk uitzicht op het kasteel van magic kingdom.
Als Elora wordt gevraagd om de luau mee te dansen komen we erachter dat Daan het fototoestel in de auto heeft laten liggen. Hij biedt aan het te halen, maar het is koud buiten en de parkeerplaats is ver weg, dus we laten het maar zo. Jammer, want het had wel leuke foto’s opgeleverd, maar goed, het zij zo.
De entertainment is ons iets te aanwezig. Ik ben geen fan van de luidruchtige vrouw met haar ukelele. Elora vindt het wel aardig maar ze komt telkens halverwege terug omdat het volgens haar “te lang” duurt.
Het eten is erg lekker. Er komen mensen met spiezen vlees langs en daar mogen wij van proeven. 4 spiesen in totaal en ik moet zeggen dat ik na de noodles, dumplings en brood van het voorgerecht na 1 ronde ook meer dan genoeg heb.
Dan is er een grote verrassing. We kunnen vanuit het raam de Holiday Wishes zien. Het is niet helemaal goed te zien van waar we zitten, dus Elora is het snel zat. Ze is bezig met spreuken in haar toverboek te schrijven (het is een notitie boekje waar ze een soort krabbeltjes in maakt. Soms probeert ze echte letters te schrijven, maar het is voornamelijk een soort krulletjes aan elkaar) Ik geniet, want ik ben gek op vuurwerk en er is geen vuurwerk zoals Disney vuurwerk (niet dat ik ooit gezien heb tenminste) In het restaurant dimmen ze de lichten en spelen ze de muziek en geluiden van de Wishes show, dat geeft extra effect. Heel erg gaaf. Daarna is de beurt weer aan de hula dame, en ik ben blij als het toetje komt. Het toetje is verrukkelijk, maar Elora begint een beetje over haar stoel te dweilen. Het is immers al 22:20 en ze is moe. Het lijkt eeuwig te duren voor we de check krijgen en kunnen afrekenen, maar dan gaan we ook snel naar huis. Thuis lees ik in bed nog even voor, voor mijn meisje en om 23:00 gaan de lichten uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten